ا ء : Boğazın sonunda göğse bitişik olan yerden çıkar. İnce bir harftir.
ب : İki dudağı birbirine vurarak/kapatarak kuvvetli bir ses ile çıkarılır. İnce bir harftir.
ت : Dil ucunu üst ön dişlerin içten ortasına vurarak çıkarılır. İnce (ve keskin) bir harftir.
ث : Dilin ucunu üst dişlerin başından/arasından biraz dışarı çıkarıp ve üst ön dişlerin ucuyla dilin üst kısmına vurmak suretiyle çıkarılır. İnce ve peltek bir harftir.
ج : Dil ortasını üst damağa vurarak çıkarılır. İnce bir harftir.
ح : Boğazın tam ortası sıkılarak, hırıltı yapılmadan çıkarılır. İnce bir harftir.
خ : Boğazın ağza en yakın kısmından, boğazı hırıldatarak çıkarılır. Kalın bir harftir.
د : Dilin ucunu üst dişlerin ortasından biraz yukarısına vurularak çıkarılır. İnce bir harftir.
ذ : Dilin ucunu, peltek se’ye göre daha az olmak üzere üst dişlerin başından/arasından biraz dışarı çıkarıp ve üst ön dişlerin ucuyla dilin üst kısmına vurmak suretiyle çıkarılır. İnce ve peltektir.
ر : Dil ucunun arkasını üst ön dişlerin içine hafif dokundurup üstündeki damağa doğru hareket ettirmek suretiyle çıkarılır. Tecvit kaidesine göre bazen kalın, bazen ise ince okunur.
ز : Dil ucunu/yanını alt ön dişlerin başlarına/ iç kısmına değdirmek suretiyle çıkarılır. İnce (ve keskin) bir harftir.
س : Dil ucu ön alt dişlerin içine/uçlarından biraz aşağısına değdirilerek çıkarılır. İnce (ve keskin) bir harftir.
ش : Dilin ortasının üst damağa dayanmasıyla çıkar. İnce (ve yumuşak okunan) bir harftir.
ص : Dilin ucu ön alt dişlerin yarısına/ortasına bastırılarak çıkar. Kalın bir harftir.
ض : Dilin yan tarafını (sağdan veya soldan) üst azı dişlere vurarak/sürterek çıkarılır. Kalın bir harftir.
ط : Dilin ucu ile üst ön dişlerin etlerine yakın olan kısımlarına vurmak suretiyle çıkarılır. Kalın (ve şiddetli) bir harftir. Tı, te’nin değil, dal’ın kalınıdır.
ظ : Dilin ucunu ön dişlerin arkasından çok az çıkarır gibi yapıp ön dişlerin ucuyla dil uçlarına hafifçe dokunup ön dişlerin biraz yanına doğru kayması suretiyle çıkarılır. Kalın bir harftir.
ع : Boğaz ortasından boğazı hafif sıkarak çıkarılan çatlak bir ses olup ağız bir miktar açılıp ses akıtılarak okunur. İnce bir harftir.
غ : Boğazın ağza yakın olan üst kısmından çıkarılır. Kalın bir harftir.
ف : Üst ön dişlerin uç kısmı ile alt dudağın iç kısmına bastırıp üfürmek suretiyle okunur. Üst diş, alt dudağı ortalar. İnce bir harftir.
ق : Büyük dilin dip kısmı (yani küçük dilin ön kısmı) ile karşısındaki üst damağa vurarak çıkarılır. Kalın (ve şiddetli okunan) bir harftir.
ك : Qaf’ın çıktığı yerden biraz önde, dil ortasına doğru (karşısındaki üst damağa vurarak) çıkarılır. İnce bir harftir. Harekesi ötre iken ne “ku” şeklinde kalın, ne de “kü” şeklinde çok ince okunmalı, orta bir yok tutturulmalıdır.
ل : Dil ucunu damağa (üst ön dişlerin etlerine) vurarak çıkarılır. İnce bir harftir.
م : Dudakların iç kısımlarını yavaşça birbirine kapamak suretiyle okunur. İnce bir harftir.
ن : Dilin ucunu üst dişlerin dibine yakın olan damağa (üst ön dişlerin etlerine vurarak) çıkarılır. İnce bir harftir.
و : Dudakların kapamadan büzülüp öne doğru uzatılması suretiyle çıkarılır. İnce bir harftir.
ه : Boğazın göğüsle birleştiği noktadan (boğazın dibinden/ akciğerden) çıkar. Kendini yormadan/sıkmadan çıkarırsın. İnce bir harftir.
لا : Müstakil bir harf olmayıp lam ile elif’in birleşmesinden meydana gelmiştir.
ى : Dilin ortasının öne yakın kısmı üst damağa vurarak çıkarılır. İnce bir harftir.
