dinimizislam sitesindeki bazı hataları aşağıda sunduk.Sitenin genel olarak en büyük zaafiyeti hadis konusunda yetersiz olmalarıdır.
Hata – 1
İmanın ve İslam’ın şartları
Diye başlık atılmış.Bu başlık hatalıdır.
Neden ?
Çünkü İmanın şartını 6 madde olarak hasr etmek doğru değildir.Böyle bir delil yoktur.
4.136يَا اَيُّهَا الَّذٖينَ اٰمَنُوا اٰمِنُوا بِاللّٰهِ وَرَسُولِهٖ وَالْكِتَابِ الَّذٖى نَزَّلَ عَلٰى رَسُولِهٖ وَالْكِتَابِ الَّذٖى اَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللّٰهِ وَمَلٰئِكَتِهٖ وَكُتُبِهٖ وَرُسُلِهٖ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعٖيدًا
“Ey iman edenler! Allah’a, peygamberine, peygamberine indirdiği kitaba ve daha önce indirdiği kitaba iman edin. Kim; Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkâr ederse, şüphesiz ki o, derin bir sapıklığa düşmüştür.” (Nisâ, 4/136)
اٰمَنَ الرَّسُولُ بِمَا اُنْزِلَ اِلَيْهِ مِنْ رَبِّهٖ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَمَلٰئِكَتِهٖ وَكُتُبِهٖ وَرُسُلِهٖ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ اَحَدٍ مِنْ رُسُلِهٖ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَاَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَاِلَيْكَ الْمَصٖيرُ
“Peygamber, Rabbi tarafından indirilene (Kur’an’a) inandı, mü’minler de inandılar. Her biri, Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine inandılar.” (Bakara, 2/285)
Bakara 285 olsun Nisa 136 olsun burada geçenler her hangi bir şeye şart olarak sayılmamıştır.Aynı durum , imanın ve İslamın şartları diye dayanak olarak gösterilen hadisler için de geçerlidir.İlgili hadislerde ”şart”manasına gelecek tek kelime bile yoktur.Bunun farkında olan D.İ.B da ilmihalinde ” İslamın şartları” ve ” İmanın şartları” başlıklarını kullanmamıştır.İlgili hadis Cibril hadisi adı ile meşhur olmuştur.
Cibril hadisi :
الإِسْلَامُ أَنْ تَشْهَدَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ خ وَتُقِيمَ الصَّلَاةَ، وَتُؤْتِيَ الزَّكَاةَ، وَتَصُومَ رَمَضَانَ، وَتَحُجَّ الْبَيْتَ إِنِ اسْتَطَعْتَ إِلَيْهِ سَبِيلًا “، قَالَ: صَدَقْتَ، قَالَ: فَعَجِبْنَا لَهُ يَسْأَلُهُ، وَيُصَدِّقُهُ، قَالَ: فَأَخْبِرْنِي عَنِ الإِيمَانِ، قَالَ: ” أَنْ تُؤْمِنَ بِاللَّهِ، وَمَلَائِكَتِهِ، وَكُتُبِهِ، وَرُسُلِهِ، وَالْيَوْمِ الآخِرِ، وَتُؤْمِنَ بِالْقَدَرِ خَيْرِهِ وَشَرِّهِ “،
– “Ya Muhammed! Bana İslam’dan haber verir misin?” dedi: Bunun üzerine Hz. Peygamber(a.s.m):
– “İslam: Allah’tan başka ilah olmadığına, Muhammed’in Allah’ın Resulü olduğuna iman etmen, dosdoğru namaz kılman, zekât vermen, oruç tutman, gücün yettiğinde hacca gitmendir.” diye cevap verdi. Soru soran:
– “Doğru söyledin.” dedi. Durumu bizi şaşırttı, hem soru soruyor hem de verilen cevabın doğruluğunu tasdik ediyor. Sonra:
– “Bana imandan bahseder misiniz?” dedi. Hz. Peygamber (a.s.m):
– “İman; Allah’a, meleklerine, kitaplarına, elçilerine, kıyamet gününe, kadere: hayrına ve şerrine iman etmendir.” diye buyurdu… (Buhârî, İman 1/ Müslim, İman 1/Nesai/A.B.Hanbel,Müsned/Ebu Davut,Sünen…)
İslamın ve imanın şartları adlı başlıkların bir dayanağı olmadığını delil yönünden gösterdikten sonra bunu bir de mantık yönünden tek örnek ile gösterelim;
İmanın şartları demek , imanlı olmanın ,iman dairesi içerisinde yer almanın şartları olsa gerek.Bu anlayış doğru ise ; İmanın şartları arasında cinlere iman geçmiyor.Öyle ise cinleri inkar etmek de sakınca olmasa gerek.Oysa pek çok ayette cinler geçmektedir.Örnek :
6.100وَجَعَلُوا لِلّٰهِ شُرَكَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُوا لَهُ بَنٖينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالٰى عَمَّا يَصِفُونَ
Bir de cinleri Allah’a birtakım ortaklar yaptılar. Oysa onları O yarattı. Bilgisizce Allah’a oğullar ve kızlar da uydurdular. O, onların niteledikleri şeylerden uzaktır, yücedir.( Enam suresi 100. ayet )
Hata 2
ilgili site , hadisin sıhhat konusuna değinmeden direk suhuf ile ilgili bilgi vermiştir.Falanca peygambere şu kadar suhuf , falancasına şu kadar diye.Bu hadis sahih mi ki ?
Arapçası :
أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ سُفْيَانَ الشَّيْبَانِيُّ، وَالْحُسَيْنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْقَطَّانُ بِالرَّقَّةِ، وَابْنُ قُتَيْبَةَ، وَاللَّفْظُ لِلْحَسَنِ، قَالُوا: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ هِشَامِ بْنِ يَحْيَى بْنِ يَحْيَى الْغَسَّانِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِي، عَنْ جَدِّي، عَنْ أَبِي إِدْرِيسَ الْخَوْلانِيِّ، عَنْ أَبِي ذَرٍّ قَالَ: دَخَلْتُ الْمَسْجِدَ، فَإِذَا رَسُولُ اللَّهِ خ جَالِسٌ وَحْدَهُ، قَالَ: ” يَا أَبَا ذَرٍّ َ لِلْمَسْجِدِ تَحِيَّةً، وَإِنَّ تَحِيَّتَهُ رَكْعَتَانِ، فَقُمْ فَارْكَعْهُمَا “، قَالَ: فَقُمْتُ فَرَكَعْتُهُمَا، ثُمَّ عُدْتُ فَجَلَسْتُ إِلَيْهِ، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّكَ أَمَرْتَنِي بِالصَّلاةِ، فَمَا الصَّلاةُ؟ قَالَ: ” خَيْرُ مَوْضُوعٍ، اسْتَكْثِرْ أَوِ اسْتَقِلَّ “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَيُّ الْعَمَلِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: ” إِيمَانٌ بِاللَّهِ، وَجِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَأَيُّ الْمُؤْمِنِينَ أَكْمَلُ إِيمَانًا؟ قَالَ: ” أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَأَيُّ الْمُؤْمِنِينَ أَسْلَمُ؟ قَالَ: ” مَنْ سَلِمَ النَّاسُ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَأَيُّ الصَّلاةِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: ” طُولُ الْقُنُوتِ “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَأَيُّ الْهِجْرَةِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: ” مَنْ هَجَرَ السَّيِّئَاتِ “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَمَا الصِّيَامُ؟ قَالَ: ” فَرْضٌ [ ج 2 : ص 77 ]
مُجْزِئٌ، وَعِنْدَ اللَّهِ أَضْعَافٌ كَثِيرَةٌ “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَأَيُّ الْجِهَادِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: ” مَنْ عُقِرَ جَوَادُهُ، وَأُهْرِيقَ دَمُهُ “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَأَيُّ الصَّدَقَةِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: ” جَهْدُ الْمُقِلِّ يُسَرُّ إِلَى فَقِيرٍ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَأَيُّ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَيْكَ أَعْظَمُ؟ قَالَ: ” آيَةُ الْكُرْسِيِّ ” ثُمَّ، قَالَ: ” يَا أَبَا ذَرٍّ، مَا السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ مَعَ الْكُرْسِيِّ إِلا كَحَلْقَةٍ مُلْقَاةٍ بِأَرْضٍ فَلاةٍ وَفَضْلُ الْعَرْشِ عَلَى الْكُرْسِيِّ كَفَضْلِ الْفَلاةِ عَلَى الْحَلْقَةِ “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، كَمِ الأَنْبِيَاءُ؟ قَالَ: ” مِائَةُ أَلْفٍ وَعِشْرُونَ أَلْفًا ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، كَمِ الرُّسُلُ مِنْ ذَلِكَ؟ قَالَ: ” ثَلاثُ مِائَةٍ وَثَلاثَةَ عَشَرَ جَمًّا غَفِيرًا “، قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَنْ كَانَ أَوَّلُهُمْ؟ قَالَ: ” آدَمُ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَنَبِيٌّ مُرْسَلٌ؟ قَالَ: ” نَعَمْ، خَلَقَهُ اللَّهُ بِيَدِهِ، وَنَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ، وَكَلَّمَهُ قِبَلا ” ثُمَّ، قَالَ: يَا ” أَبَا ذَرٍّ أَرْبَعَةٌ سُرْيَانِيُّونَ: آدَمُ، وَشِيثُ، وَأَخْنُوخُ وَهُوَ إِدْرِيسُ، وَهُوَ أَوَّلُ مَنْ خَطَّ بِالْقَلَمِ، وَنُوحٌ وَأَرْبَعَةٌ مِنَ الْعَرَبِ: هُودٌ، وَشُعَيْبٌ، وَصَالِحٌ، وَنَبِيُّكَ مُحَمَّدٌ خ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، كَمْ كِتَابًا أَنْزَلَهُ اللَّهُ؟ قَالَ: ” مِائَةُ كِتَابٍ، وَأَرْبَعَةُ كُتُبٍ، أُنْزِلَ عَلَى شِيثُ خَمْسُونَ صَحِيفَةً، وَأُنْزِلَ عَلَى أَخْنُوخُ ثَلاثُونَ صَحِيفَةً، وَأُنْزِلَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ عَشَرُ صَحَائِفَ، وَأُنْزِلَ عَلَى مُوسَى قَبْلَ التَّوْرَاةِ عَشَرُ صَحَائِفَ، وَأُنْزِلَ التَّوْرَاةُ وَالإِنْجِيلُ وَالزَّبُورُ وَالْقُرْآنُ “، قَالَ: قُلْتُ: [ ج 2 : ص 78 ]
يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَا كَانَتْ صَحِيفَةُ إِبْرَاهِيمَ؟ قَالَ: ” كَانَتْ أَمْثَالا كُلُّهَا: أَيُّهَا الْمَلِكُ الْمُسَلَّطُ الْمُبْتَلَى الْمَغْرُورُ، إِنِّي لَمْ أَبْعَثْكَ لِتَجْمَعَ الدُّنْيَا بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ، وَلَكِنِّي بَعَثْتُكَ لِتَرُدَّ عَنِّي دَعْوَةَ الْمَظْلُومِ، فَإِنِّي لا أَرُدُّهَا وَلَوْ كَانَتْ مِنْ كَافِرٍ، وَعَلَى الْعَاقِلِ مَا لَمْ يَكُنْ مَغْلُوبًا عَلَى عَقْلِهِ أَنْ تَكُونَ لَهُ سَاعَاتٌ: سَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ، وَسَاعَةٌ يُحَاسِبُ فِيهَا نَفْسَهُ، وَسَاعَةٌ يَتَفَكَّرُ فِيهَا فِي صُنْعِ اللَّهِ، وَسَاعَةٌ يَخْلُو فِيهَا لِحَاجَتِهِ مِنَ الْمَطْعَمِ وَالْمَشْرَبِ، وَعَلَى الْعَاقِلِ أَنْ لا يَكُونَ ظَاعِنًا إِلا لِثَلاثٍ: تَزَوُّدٍ لِمَعَادٍ، أَوْ مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ، أَوْ لَذَّةٍ فِي غَيْرِ مُحَرَّمٍ، وَعَلَى الْعَاقِلِ أَنْ يَكُونَ بَصِيرًا بِزَمَانِهِ، مُقْبِلا عَلَى شَأْنِهِ، حَافِظًا لِلِسَانِهِ، وَمَنْ حَسَبَ كَلامَهُ مِنْ عَمَلِهِ، قَلَّ كَلامُهُ إِلا فِيمَا يَعْنِيهِ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، فَمَا كَانَتْ صُحُفُ مُوسَى؟ قَالَ: ” كَانَتْ عِبَرًا كُلُّهَا: عَجِبْتُ لِمَنْ أَيْقَنَ بِالْمَوْتِ، ثُمَّ هُوَ يَفْرَحُ، وَعَجِبْتُ لِمَنْ أَيْقَنَ بِالنَّارِ، ثُمَّ هُوَ يَضْحَكُ، وَعَجِبْتُ لِمَنْ أَيْقَنَ بِالْقَدَرِ ثُمَّ هُوَ يَنْصَبُ، عَجِبْتُ لِمَنْ رَأَى الدُّنْيَا وَتَقَلُّبَهَا بِأَهْلِهَا، ثُمَّ اطْمَأَنَّ إِلَيْهَا، وَعَجِبْتُ لِمَنْ أَيْقَنَ بِالْحِسَابِ غَدًا ثُمَّ لا يَعْمَلُ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَوْصِنِي، قَالَ: ” أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللَّهِ، فَإِنَّهُ رَأْسُ الأَمْرِ كُلِّهِ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، زِدْنِي، قَالَ: ” عَلَيْكَ بِتِلاوَةِ الْقُرْآنِ، وَذِكْرِ اللَّهِ، فَإِنَّهُ نُورٌ لَكَ فِي الأَرْضِ، وَذُخْرٌ لَكَ فِي السَّمَاءِ ” قُلْتُ: [ ج 2 : ص 79 ]
يَا رَسُولَ اللَّهِ، زِدْنِي:، قَالَ: ” إِيَّاكَ وَكَثْرَةَ الضَّحِكِ، فَإِنَّهُ يُمِيتُ الْقَلْبَ، وَيَذْهَبُ بِنُورِ الْوَجْهِ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، زِدْنِي، قَالَ: ” عَلَيْكَ بِالصَّمْتِ إِلا مِنْ خَيْرٍ، فَإِنَّهُ مَطْرَدَةٌ لِلشَّيْطَانِ عَنْكَ، وَعَوْنٌ لَكَ عَلَى أَمْرِ دِينِكَ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، زِدْنِي، قَالَ: ” عَلَيْكَ بِالْجِهَادِ، فَإِنَّهُ رَهْبَانِيَّةُ أُمَّتِي ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، زِدْنِي، قَالَ: ” أَحِبَّ الْمَسَاكِينَ وَجَالِسْهُمْ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ زِدْنِي، قَالَ: ” انْظُرْ إِلَى مَنْ تَحْتَكَ وَلا تَنْظُرْ إِلَى مَنْ فَوْقَكَ، فَإِنَّهُ أَجْدَرُ أَنْ لا تُزْدَرَى نِعْمَةُ اللَّهِ عِنْدَكَ ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ زِدْنِي، قَالَ: ” قُلِ الْحَقَّ وَإِنْ كَانَ مُرًّا ” قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ زِدْنِي، قَالَ: ” لِيَرُدَّكَ عَنِ النَّاسِ مَا تَعْرِفُ مِنْ نَفْسِكَ وَلا تَجِدْ عَلَيْهِمْ فِيمَا تَأْتِي، وَكَفَى بِكَ عَيْبًا أَنْ تَعْرِفَ مِنَ النَّاسِ مَا تَجْهَلُ مِنْ نَفْسِكَ، أَوْ تَجِدَ عَلَيْهِمْ فِيمَا تَأْتِي ” ثُمَّ ضَرَبَ بِيَدِهِ عَلَى صَدْرِي، فقَالَ: ” يَا أَبَا ذَرٍّ لا عَقْلَ كَالتَّدْبِيرِ، وَلا وَرَعَ كَالْكَفِّ، وَلا حَسَبَ كَحُسْنِ الْخُلُقِ “[ ج 2 : ص 80 ] [ ج 2 : ص 81 ]
قَالَ أَبُو حَاتِمٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: أَبُو إِدْرِيسَ الْخَوْلانِيُّ هَذَا، هُوَ عَائِذُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، وُلِدَ عَامَ حُنَيْنٍ فِي حَيَاةِ رَسُولِ اللَّهِ خ وَمَاتَ بِالشَّامِ سَنَةَ ثَمَانِينَ وَيَحْيَى بْنُ يَحْيَى الْغَسَّانِيُّ مِنْ كِنْدَةَ، مِنْ أَهْلِ دِمَشْقَ، مِنْ فُقَهَاءِ أَهْلِ الشَّامِ وَقُرَّائِهِمْ، سَمِعَ أَبَا إِدْرِيسَ الْخَوْلانِيَّ، وَهُوَ ابْنُ خَمْسَ عَشْرَةَ سَنَةً، وَمَوْلِدُهُ يَوْمَ رَاهِطَ، فِي أَيَّامِ مُعَاوِيَةَ بْنِ يَزِيدَ، سَنَةَ أَرْبَعٍ وَسِتِّينَ، وَوَلاهُ سُلَيْمَانُ بْنُ عَبْدِ الْمَلِكِ قَضَاءَ الْمَوْصِلِ سَمِعَ سَعِيدَ بْنَ الْمُسَيِّبِ، وَأَهْلَ الْحِجَازِ، فَلَمْ يَزَلْ عَلَى الْقَضَاءِ بِهَا حَتَّى وَلِيَ عُمَرُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ الْخِلافَةَ، فَأَقَرَّهُ عَلَى الْحُكْمِ فَلَمْ يَزَلْ عَلَيْهَا أَيَّامَهُ، وَعُمِّرَ حَتَّى مَاتَ بِدِمَشْقَ سَنَةَ ثَلاثٍ وَثَلاثِينَ وَمِائَةٍ Kaynak : İbn Hibban,Sahih.
Bu uzun hadisin كَمْ كِتَابًا أَنْزَلَهُ اللَّهُ؟ قَالَ: ” مِائَةُ كِتَابٍ، وَأَرْبَعَةُ كُتُبٍ، أُنْزِلَ عَلَى شِيثُ خَمْسُونَ صَحِيفَةً، وَأُنْزِلَ عَلَى أَخْنُوخُ ثَلاثُونَ صَحِيفَةً، وَأُنْزِلَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ عَشَرُ صَحَائِفَ، وَأُنْزِلَ عَلَى مُوسَى قَبْلَ التَّوْرَاةِ عَشَرُ صَحَائِفَ kısmı bizi ilgilendirmektedir.Çünkü bu kısımda suhuftan bahsetmektedir ve bu suhuf konusu pek çok kitap ve sitede geçmektedir.Çoğu ise suhufun neye dayandığını bilmez,kopyala yapıştır usulü ile devam eder.
Kimilerine göre bu hadis batıl , mevzu iken kimilerine göre zayıftır.Bu hadis kimilerine göre de sahih olsa gerek ki kitaplarda yer alıyor.Heysemi bu hadisin senedinde إبراهيم بن هشام بن يحيى الغساني olduğunu söyler ve bu ravinin yalancı olduğunu belirtir .( Mevâriduz-Zam’ân) Ebu Hatim ve diğerleri de bu hadis ile delil çıkartılamayacağı görüşündedir.Ebu Tahir Makdisi : Zayıf.Ebu hatim el Razi : Çok yalancıdır.Ebu zur’a el Razi : çok yalancıdır.Zehebi : metruktur.Hadisin durumu bu iken bu kadar yaygınlaşması nedendir ?D.İ.B. iki ciltlik ilmihal ,cilt 1,suhuf bahsinde bu hadisin zayıf olduğuna değinilmiştir.
Hata – 3
” İlim Çin’de de olsa alın ” hadisinin sahih olabileceğini iddia ediyorlar.Oysa ;
|
Hata – 4
حب الوطن من الإيمان
”Vatan sevgisi imandandır.” Bu hadisin de sahih olacağı iddiasındalar.Oysa ;
Sağani : Mevzudur.Elbani : Mevzudur.Acluni : Manası sahihtir.Ali el Kari : Hafızlar katında aslı yoktur.Zerkeşi : Bu hadise vakıf değilim.Seyyid Muin : Sabit olmadı.
Hata – 5
Eğer sen olmasaydın âlemleri yaratmazdım. Hadisine sahih diyebiliyorlar.Oysa kaynağı bile yok.
” Sen olmasaydın alemleri-felekleri yaratmazdım.”> Bilinen hadis kaynaklarında geçmemektedir.
لَوْلَاكَ لَمَا خَلَقْتُ الْأَفْلَاكَ < Kutsi hadis.
لولاك لولاك ما خلقت الأفلاك < Kutsi hadis.
Sağani ,Mevzuat kitabında bu hadis metnine mevzu lakin manası sahih demiştir.
İbn Hacer el Askalani : Hadis metni uydurma lakin mana sahihtir.
Acluni : Hadis metni uydurma lakin mana sahihtir.
Feteni,Tezkiratul Mevzuat’da mevzu demiştir.
Molla Aliyyül Kari ,El mesnu’ fi Marifetül Hadisil Mevzu’da lam harfi bölümünde Sağani’nin mevzu dediğini belirtir.
Elbani , El Silsiletü el-Zaifetu’da mevzu demiştir.
Manası sahihtir diyenlere وما خلقت الجن والإنس إلا ليعبدون (Zariyat, 56) ayetine dayanarak manasının da batıl olduğunu söyleyenler vardır.
Hata – 6
Ramazan ayının başı rahmet, ortası mağfiret, sonuysa Cehennemden kurtuluştur. Demişler.Oysa bu da hatadır.
أَوَّلُ شَهْرِ رَمَضَانَ رَحْمَةٌ، وَأَوْسَطَهُ مَغْفِرَةٌ، وَآخِرُهُ عِتْقٌ مِنَ النَّار
Ramazanın evveli rahmet,ortası mağfiret ve sonu da ateşten azat olmaktır.
İbn Huzeyme zayıflığına işaret etmiş,Elbani de münker demiştir. Senedi zayıftır.Münker hadistir.Silsiletu zaife,Elbani,4.cilt,1.Baskı,rakam 70.Zuafau kebir,Ukayli.
Hata – 7
Peygamber efendimiz, 3-4 gün teravihi cemaatle kıldırdı, daha sonra evden çıkmadı. Sebebi sorulunca, (Teravih namazının size farz olacağından korktuğum için, evden çıkmadım) buyurdu. (Buhari)
Diye yazmışlar.Oysa Buhari hadisinde ” Teravih ” kelimesi geçmemektedir.Geçmediği halde o kast edilmiştir denilse bile mealde bu ancak parantez arasına yazılır.
Hadisin Arapça metni
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ، حَدَّثَنَا اللَّيْثُ، عَنْ عُقَيْلٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، أَخْبَرَنِي عُرْوَةُ، أَنَّ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا أَخْبَرَتْهُ، ” أَنّ رَسُولَ اللَّهِ خ خَرَجَ لَيْلَةً مِنْ جَوْفِ اللَّيْلِ فَصَلَّى فِي الْمَسْجِدِ وَصَلَّى رِجَالٌ بِصَلَاتِهِ، فَأَصْبَحَ النَّاسُ فَتَحَدَّثُوا، فَاجْتَمَعَ أَكْثَرُ مِنْهُمْ فَصَلَّى فَصَلَّوْا مَعَهُ، فَأَصْبَحَ النَّاسُ فَتَحَدَّثُوا، فَكَثُرَ أَهْلُ الْمَسْجِدِ مِنَ اللَّيْلَةِ الثَّالِثَةِ، فَخَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ خ فَصَلَّى فَصَلَّوْا بِصَلَاتِهِ، فَلَمَّا كَانَتِ اللَّيْلَةُ الرَّابِعَةُ، عَجَزَ الْمَسْجِدُ عَنْ أَهْلِهِ حَتَّى خَرَجَ لِصَلَاةِ الصُّبْحِ، فَلَمَّا قَضَى الْفَجْرَ، أَقْبَلَ عَلَى النَّاسِ فَتَشَهَّدَ، ثُمَّ قَالَ: أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّهُ لَمْ يَخْفَ عَلَيَّ مَكَانُكُمْ، وَلَكِنِّي خَشِيتُ أَنْ تُفْتَرَضَ عَلَيْكُمْ فَتَعْجِزُوا عَنْهَا، فَتُوُفِّيَ رَسُولُ اللَّهِ خ وَالْأَمْرُ عَلَى ذَلِكَ “
Meal : Âişe (R.Anha) yeğeni Urve’ye şöyle haber vermiştir: Rasûlullah (S.A.V) bir gece, gecenin ortasında çıktı da mescitte namaz kıldı. Bir takım insanlar da O’nun namazına uyup beraberinde namaz kıldılar. Sabah olunca insanlar geceleyin Peygamber’in mescitte namaz kıldırdığını konuştular.Bu haber yayılınca ertesi gece, birinci gecekilerden daha çok insan toplandı ve Peygamber’in beraberinde namaz kıldılar. Sabah olunca insanlar bunu yine aralarında konuşup yaydılar. Üçüncü gecede mescid halkı iyice çok oldu. Rasûlullah yine çıkıp namaz kıldı; insanlar da O’nun namazına uyup namaz kıldılar. Dördüncü gece olunca mescit, toplanan insanları almaktan aciz oldu.
(Rasûlullah o gece namaza çıkmadı.) Nihayet sabah namazım kıldırmak için çıktı. Sabah namazını kıldırınca yüzünü cemate karşı yöneltti ve hutbe başlangıcı olarak şehâdet kelimelerini söyledi, sonra “Amma ba’du” hitâb faslı ile başladığı hutbesinde bu gece namazına çıkmamasının gerekçesini şöyle açıkladı: “Şu muhakkak ki, sizin mescidde toplanmanız bana gizli olmamıştır. Şu kadar ki gece namazı üzerinize farz kılınır da sonra onun edasından aciz kalırsınız diye korktum” buyurdu.
