25 Ağustos 03: 22’de shw tv.de şunları duyduk : ” Hazreti peygamber buyurdu ki ‘ Kabrimi ziyaret edene şefaatim vacip oldu.’…..” Mevzu olduğu belirtilmiştir : Sağani,Mevzuat,sayf :6/ Aziz,Sirac:3,337 / Şevkani,Fevaid ,sayf : 117
Görüldüğü üzere kaynakları sayfa numarasına varana dek veriyoruz.
Sayın tv yönetimi,bilmediğiniz,yabancı olduğunuz konularda bu denli bilgi sahibiymiş gibi program yapmak sizin neyinize !İlle de ramazana has bir program yapacam diyorsanız ilk önce gerekli donanıma sahip olan kişileri bulunuz!!!
Ayrıca
Yukarıda hadismiş gibi sunulan cümleleri hadismiş gibi kullanan o kadar çok site var ki ! Amaç yazı ekleyip,seyirci çekmek mi yoksa doğruyu anlatmak mı ?Bilgiyi hangi siteden aldığımıza dikkat etmeliyiz.Uydurma bilgiler,hakiki bilgilerden daha revaşta olduğu şu günlerde bilgi değil, gerçek bilgi peşinde koşmalıyız.Örnek olsun diye ” Kabrimi ziyaret edene şefaatim vacip oldu . ” tırnaklar arasındaki cümleyi googleye yazın ve aratın.Böylece pek çok sitenin mevzu hadisler konusunda ne denli eksik olduklarını görün.Kaynak olarak da İbni Huzeyme, Bezzar, Dare Kutni, Taberani,Beyheki, Dare Kutni gibi ,herkes tarafından zayıf ve uydurma hadisler içerdiği kabul görmüş kitapları verirler.Üstelik hadis dedikleri şeyin o kitabın neresinde yazılı olduğunu da belirtmezler.Soruyoruz : Amaç doğruları göstermek mi yoksa seyirci çekmek mi ?
Bu olaydan bikaç gün önce 19:55’te yine aynı kanal oruç baba keklemesini sunmuştu.Oruç babadan şifa istemeye gitmişler ,oruç babanın şifa verme gücü olduğunu kim neye dayanarak hangi amaçla çıkarttı ?Oruç baba kimdir ki ?Bir ölüden başkası değildir.Bir ölüden şifa istemek ne derece doğrudur ?
Kaynak 1-
Duada büyükleri vesile etmek: Kişinin yapacağı duasında, falanca şahsın hakkı için, veya Resul ve Enbiyaların hakkı için demesi mekruhtur. Çünkü Hâlık üzerine mahlukun hiçbir hakkı yoktur. (Hidaye Tercümesi)
Kuduri diyor ki: “Ebu Yusuf’un şöyle dediğini işittim: Ebu Muhammed dedi ki, dua ederken, falanın, filanın hakkı için bana şunu, bunu ver demek, bir Müslüman’a yakışmaz. Çünkü kulların Allah’ta hakları yoktur ki bir defa insan aracılığı manasına “filan evliyanın, falan şeyhin hakkı içün” denildi mi, artık o veli veya şeyh, avam nazarında mukaddesleşmekte, türbesine kandiller yakılıp kurbanlar kesilmekte. Bu tür hareketler putperestlerin ve sapık itikatlıların hareketlerine öylesine benzer ki, adeta; bunlar putperestliktir, diyesimiz gelir. (Kurana Muhatap Olmak-Said Çekmegil)
Kaynak -2
Büyük Şirk
Büyük şirkte iki çeşittir: açık ve görünür; kapalı ve örtülü.
Açık büyük şirk, Allah’la birlikte bir ilaha -ki bu güneş ve ay gibi bir gök cismi, put ve taş gibi cansız bir varlık, buzağı ve inek gibi bir hayvan, kendilerinin tanrı olduğunu iddia eden veya onlar için bu tür iddiada bulunulan ve bazı insanların da tasdik ettiği -Firavun gibi- ibadet etmektir. Mesih, Meryem oğlu İsa’ya, bizce bilinmeyen cin, şeytan ve melek gibi mahlukata ibadet edenler de bu cümledendir. Çeşitli milletlerde onlara tapan kullar buluna gelmiştir.
Gizli büyük şirk: Bunu çoğu insan bilmez. Ölülere ve makamat sahibi kabirlere dua etmek, onlardan yardım dilemek, hastalara şifa, zorlukların giderilmesi, darda kalanlara yardım elinin uzatılması, düşmana karşı yardım gibi ihtiyaçların giderilmesini onlardan istemektir. Ki bunlara; ancak Allah’ın gücü yeter. Onların zarar ve yarar verdiklerine inanmaları da böyledir. İbnü’l-Kayyım’ın dediği gibi dünya şirkinin aslı budur. Bu şirkin gizli olmasının iki nedeni vardır:
a- İnsanlar yaptıkları bu duayı, yardım dilemeyi ibadet olarak isimlendirmiyorlar. İbadeti sadece rükuya, secdeye, namaz ve oruca hasrediyorlar. Gerçek olan şu ki, daha önce de açıkladığımız üzre, ibadetin ruhu duadır. Bir hadiste şöyle buyurulur: Dua ibadettir.
b- Onlar, bizim kendilerine dua ettiklerimizin, yardım dilediklerimizin bir ilah ya da rab olduklarına inanmıyoruz, diyorlar. Tersine, bizim gibi yaratık olduklarına inanıyoruz, ancak onlar, bizimle Allah arasında aracıdırlar, katında bize şefaat edicidirler, diyorlar.
Bu, Allah’ı (c.c.) bilmemekten dolayıdır. O’nu zorba bir hükümdar, müstebid bir yönetici gibi kendisine ancak aracı ve şefaatçılarla ulaşılabileceğini sanmalarından dolayıdır. Bu, eskiden müşriklerin de kapıldığı bir vehimdir. Tanrı ve putları hakkında şöyle diyorlardı: “Onlara, bizi Allah’a yaklaştırsın diye ibadet ediyoruz” (Zümer, 3) “Onlar, Allah’ı bırakarak kendilerine fayda da zarar da vermeyen putlara ibadet ederler; bunlar Allah katında bizim şefaatçılarımızdır derler.”(Yunus, 18)Hiç bir zaman tanrılarının ve putlarının yarattığına, rızık verdiğine, dirilttiğine, öldürdüğüne inanmadılar. Allah şöyle buyurur: “Ey Muhammed! And olsun ki, onlara, gökleri ve yeri kim yarattı, diye sorsan, onları güçlü olan, her şeyi bilen yaratmıştır, derler.” (Zuhruf, 9) “De ki, gökten ve yerden size rızık veren kimdir? Kulak ve gözlerin sahibi kimdir? Diriyi ölüden çıkaran, ölüyü de diriden çıkaran kimdir? Her işi düzenleyen kimdir? Allah’tır, diyecekler. O zaman O’na karşı gelmekten sakınmaz mısınız? de. (Yunus, 31).Allah katındaki bu inançlarıyla, Allah’ın göklerin ve yerin yaratıcısı, rızık veren, her şeyi yöneten, dirilten ve öldüren olduğu; putların ise sadece Allah katından şefaatçi ve aracı oldukları inancıyla birlikte; Kur’an onları şirkle nitelendirmiş, müşrik olarak isimlendirmiştir. Şirkten dönünceye, Lailahe illallah deyinceye kadar, öldürülmelerini emretmiştir. Kim bunu derse, İslâm’ın hakkı dışında kanı ve malı korunmuş olur. Allah Teâlâ, aracı ve şefaatçiden müstağnidir. O, kuluna şah damarından daha yakındır.Şöyle buyurmaktadır: “Kullarım, sana beni sorarlarsa; bilsinler ki, ben onlara yakınım.”(Bakara, 186) “Rabbiniz, bana kulluk edin ki, size karşılığını vereyim, buyurmuştur. ” (Mümin, 60)
Girmek isteyen herkese Allah’ın kapısı açıktır. Ne kapıcısı vardır ne de örtüsü. (Prof.Dr.Yusuf Kardavi,Tevhidin Hakikati)
Kaynak-3
İmam Birgivî şöyle der: “Dine en uzak olan bid’at, birçok insanın yaptığı gibi, ölüden isteğinin gerçekleşmesi için yardım istemektir.Bu hal, puta tapmak gibidir. …Ölüden medet dilemek, şeklî bir benzeyiş değil; fiilî bir putperestlik, müşrikliktir.”
Kaynak-4
Birkaç delil :
“De ki: Allah’ı bırakıp da O’nun yerine kendinize ilâh edindiklerinizi çağırın yardımınıza. Onlar sizin herhangi bir sıkıntınızı gideremeyecekleri gibi, size gelecek herhangi bir belayı da savamazlar.”(İsra : 56)
“Allah’ım! Kabrimi ibadet edilen bir put yapma. Peygamberlerinin kabirlerini namazgâh edinen milletlere Allah’ın gazabı çetin olmuştur.” (Muvattâ, Sefer 85; Ahmed bin Hanbel, II/246)
“Sizden öncekiler, kabirlerini mescit edinirlerdi. Sakın kabirleri mescitler edinmeyin. Bundan sizi nehyediyorum.” (Müslim, Mesâcid 23)
“Onlar, iyilerinden biri öldüğü zaman kabri üzerine bir mescit yapar ve üzerinde resimler çizerler. Kıyamet günü Allah’ın yanında insanların en kötüleridirler.” (Buhârî, Salât 48, 54; Menâkıbu’l-Ensâr 37; Müslim, Mesâcid 16; Nesâî, Mesâcid 16; Ahmed bin Hanbel, VI/51)
