Celaleddin Suyuti , gelmiş geçmiş en büyük alimler arasında yer alır.Hicri olarak 911 yılında vefat etmiştir.Kendisi şafii mezhebine tabiidir.
“… keşif ehlinin tasdikiyle, yetmiş defa Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın görünüp, yakaza halinde (uyku ile uyanıklık arası) onun sohbetiyle müşerref olan Celâleddin Süyutî gibi allâmeler ve muhakkikler, sahih hadislerin elmaslarını, diğer sözlerden ve mevzuattan ayrıştırdılar…” “İşte, bahsedeceğimiz hadiseler, mucizeler, böyle elden ele -kuvvetli, emin, müteaddit ve çok, belki hadsiz ellerden- sağlam olarak bize gelmiş.”(Mektubat, s. 114)
Fıkıh,hadis,tefsir,akait,tarih,nahiv,belağat alanlarında kitaplar yazmıştır.600 civarında kitap yazdığı ve ayrıca pek çok risale (kitapçık/küçük boyutlu kitap) yazdığı Ummul Kura üniversitesi tarafından belirtilmiştir. İbn İyas da tarih ki tabı olan Havadis-Sünnet kitabında Celaleddin Suyuti’nin yazmış olduğu kitapların sayısını 600 olarak zikreder. En meşhur eserleri arasında şunları sıralayabiliriz :
1- أسماء المدلسين (Esmau’l Müdellisin) : Müdellis ravilere yer vermiştir.Rical ilmi ile ilgili bir kitaptır.
2- الإتقان في علوم القرآن (el-İtkan fi ulumi’l Kur’an) : Kur’an ilimleri adı ile tercüme edilmiştir.
3- الأشباه والنظائر في قواعد وفروع فقه الشافعية (el-Eşbah ve’n-Nezair fi Kavaidi Furuui’l-Fıkhi’ş-Şafiiyye) : Usulu fıkıh kaidelerinden bahseder.
4- الأمر بالاتباع والنهي عن الابتداع (el -Emru bi’l ittiba’ ve’n nehyu ani’l ibtida’) : Bu kitapta bidattan bahseder.Bidat üzerine araştırma yapacaklara önerilir.